In de krant van bijna 100 jaar geleden vond ik een uitgebreide en soms lyrische beschrijving van een wandeling vanuit het Gooi door Eemnes naar Baarn.

Het stukje dat voert door Eemnes heb ik er uit gelicht en geeft een mooi beeld van onze gemeente, gezien door de ogen van de wandelaars van toen:
“.. Vanuit Laren gaat hij de straat verder naar Eemnes (de Laarderweg) en wij kunnen niet verdwalen, ook al omdat de oude, hoge toren (van de NH Kerk) de weg wijst. Wij krijgen allerlei soorten landhuisjes en kleine woningen te zien, sommige erg lelijk, aan de rechterzijde ook aardige. Aan het einde van de weg (bij de Wakkerendijk), moeten wij kiezen of delen, want we lopen tegen de dijk aan (pas afgegraven ca. 1933/34) of eigenlijk toch niet, want er staan huizen. Gaan we links of rechts? Eerst kijken op de dijk voor een mooi gezicht op de kerk en omgeving. Dan gaan we rechts het smalle straatje in naar de kerk (Kerkstraat). Wie in een wagen deze straat inrijdt moet uitstappen. Het is daar bij en om de kerk zo eigen dommelijk en rustig, zo stil en zo vreemd. Het zijn heel gewone huisjes, er zijn een paar tuintjes en bleekveldjes. De kerk is geen belangwekkend bouwwerk, alles gewoon en nog eens gewoon. Maar door de kleur van de oude stenen muren, door de eenvoud der huisjes, tussen de nederige bleekveldjes en in de kleine tuintjes is het daar een stemmig buurtje, zoals er in het Gooi misschien nergens is. Men zou aan Brugge denken, vooral als uit een schooltje dichtbij een religieus liedje ons toeklinkt dat kinderen met heldere stemmen zingen. Toch zou men niet denken dat deze plaats stadsrechten is verleend. Ook lijkt het dwaas dat hier destijds door zowel de provincie Noord-Holland als Utrecht om het bezit van Eemnes is gevochten. Wel was een Eemnesser boer vroeger rijk en wilde hij dat ook weten. Hij droeg (aldus de schrijver van het artikel) een zijden kwastje aan zijn pet. Tegenwoordig is dat niet meer zo, maar ze wonen nog steeds breed in grote boerderijen. Als we naar Baarn gaan, het Binnendijkse Eemnes langs, worden we niet moe van te kijken naar al die landelijke huizen. Van de dijk van Eemnes al ziet men rechtuit in de oneindigheid en wendt men zich een weinig, dan heeft men links of rechts vergezichten, waarin toch elk detail met verwonderlijke duidelijkheid zichtbaar is.
Duizenden auto’s hebben langs de dijk gesuisd en op de weg was benzinedamp. Maar achter de dijk was een licht paars wonderland, dat (vanwege de hoogte van de dijk) niemand zag. Meestal is het verschiet groen, met een zacht blauwe hemel er boven. Dat is ook mooi. “.

Tot zover het verslag van deze wandeling. Ook na 100 jaar moeten we constateren dat Eemnes nog steeds een prachtige gemeente is waar we zuinig op moeten zijn!

Nieuwsgierig naar meer historie van onze mooie gemeente?
Word lid! Zie hiervoor de website: historischekringeemnes.nl