Over broccoli
Ieder mens heeft wel één echt in het oog springend talent. Iets waarmee hij z’n omgeving toch steeds weer versteld kan laten staan, ook al treedt er op termijn onvermijdelijk een zekere gewenning op. Mijn bijzondere gave moet gezocht worden in buitensporig eenvoudig afgeleid raken en een spectaculair gebrek aan concentratie en daarmee samenhangend uitstelgedrag. Deze column had bij voorkeur twee dagen geleden ingeleverd moeten worden, maar ja, zo lang de druk nog niet écht op de ketel staat, komt er van allerlei interessants langs, dat mijn aandacht volledig opeist. Ik kan het namelijk wél hoor, me focussen. Als het moet. Soms. Niet te lang. Maar dan op dingen die niet echt van belang zijn. Ik ben nog maar net achter mijn laptop gekropen of ik vind mezelf terug terwijl ik gebiologeerd naar een Youtube filmpje zit te kijken waarin een Chinese kok uitlegt wat de beste manier is om broccoli te wassen. Geen idee hoe ik hier beland ben. Bovendien was ik broccoli eigenlijk nooit, wat vermoedelijk de zoveelste omissie in mijn verder vlekkeloze opvoeding is. (Nou precies, wat u zegt, geef je ouders maar weer de schuld). En àls ik de behoefte zou voelen broccoli te wassen zou ik het zeker niet zó doen. Ooit vroeg ik mijn oudste dochter om de ijsbergsla even te wassen, waarop ze de sla als een voetbal landerig wat onderdompelde en heen en weer schoof in een teiltje. Voor mij het signaal dat er culinair nog wat werk aan de winkel was, maar deze Chinees onderwerpt zijn broccoli aan exact dezelfde behandeling en vindt dat zo uitzonderlijk handig dat hij de wereld zijn bijzondere vaardigheden niet wil onthouden. Er blijken heel veel verschillende filmpjes op Youtube te staan over de correcte manier om broccoli te wassen. Er gaat een wereld voor me open, kan niet anders zeggen. En voor heel veel anderen, getuige het feit dat deze filmpjes lachend 150.000 keer worden bekeken. Maar ik heb nu even belangrijker dingen te doen, zoals een column tikken. Ware het niet dat mijn aandacht getrokken wordt door een filmisch document met de titel “Hoe maak je zelf thuis een spiraalvormige aardappelsnijder?”. Je hebt er niet zoveel voor nodig, blijkt. Een leeg maisblikje, het halve assortiment Parkside gereedschap uit de aanbieding en natuurlijk de blinde overtuiging dat dit gepruts de moeite waard is, omdat je altijd al een spiraalvormige aardappelsnijder had willen hebben. En geen bezwaar hebt tegen metaalsplinters in je patatten en je vingers. Maar toch, dat je het bedenkt hè, fascinerend.
Zo, dat waren 420 woorden. U hebt het eind gehaald. Ziet u nou hoe kinderlijk eenvoudig het is om je tijd te verdoen met volstrekte onzin? U bent gewaarschuwd.