Marcus van den Brink
Partij: PvdA
Functie: Raadslid
Aantal jaren actief: 30 jaar
Waarom wilde je graag (burger)raadslid worden?
Toen we in 1989 in Eemnes kwamen wonen maakte mijn schoonmoeder me hier warm voor de lokale politiek. Met een achtergrond als planoloog interesseer ik me vooral voor ruimtelijke vraagstukken. Vandaar dat ik toen al snel lid werd van de lokale PvdA en actief werd in de steunfractie en de commissie ruimte van de gemeenteraad. In 2004 zijn we verhuisd naar mijn ouderlijk huis in Laren, mijn geboortedorp. Daar ben ik actief gebleven als raads- en commissielid voor de PvdA. Vanaf 2017 wonen we weer in Eemnes en sinds 2018 zit ik hier in de gemeenteraad.
Waar wil je je voor inzetten?
Eemnes is een sociaal dorp waar van oudsher plek is voor alle soorten mensen. Dat willen we graag zo houden en als gemeenteraad moeten we daar voor zorgen. Dus voldoende betaalbare woningen voor alle doelgroepen, goede voorzieningen en alle ruimte voor onze verenigingen en de vele vrijwilligers. Uiteraard met behoud van het dorpse karakter van Eemnes, maar ook met oog voor de veranderende samenleving. Ook vind ik dat de oudere wijken van Eemnes echt aan een forse opknapbeurt toe zijn. En ons ‘dorpshart, waar ik de Braadkamp ook toe reken, kan ook wel een facelift gebruiken. Hoewel ik grootgebracht ben met een diepe liefde voor de natuur en ook vind dat we daar zuinig op moeten zijn, geloof ik niet dat een dorpscafé op de rand van bebouwing en polder werkelijk schade toebrengt aan die natuur. Wat dat betreft moet er wat meer doorgepakt worden.
Wat is jouw favoriete plekje in Eemnes?
De Gooiergracht. Onze Polder is natuurlijk fantastisch, maar ik ben een jongen van het zand. Dus liever wandel ik met de hond langs de Gooiergracht richting Blaricum of Laren. Als ik een ijsvogeltje tegenkom is mijn dag weer goed.
Wat doe je graag in je vrije tijd?
Ik ben een echt buitenmens. Als het even kan ben ik in mijn tuin bezig (of in die van iemand anders). Ik heb een passie voor subtropische planten en mijn tuin staat dan ook vol palmen en bananen, die ‘s winters ingepakt moeten worden als het echt gaat vriezen Mijn voortuin lijkt dan nog het meest op een niet zo goed gelukte expositie van inpak-kunstenaar Christo. Regelmatig ga ik ook op pad om mooie plekken in de regio te ontdekken. En ik werk ook als vrijwilliger in het taalcafé; contact met mensen die om wat voor reden dan ook naar ons land zijn gekomen is waardevol en verbreedt je horizon.